Aphonopelma seemanni

Aphonopelma seemanni - ptasznik zebrowaty

Nazewnictwo

Angielska nazwa to Costa-Rican Zebra Tarantula.

Systematyka

Aphonopelma seemanni (Cambridge, 1897)

Wygląd

Jest to bardzo ładnie ubarwiony pająk - jego odwłok jest przeważnie brązowy lub czarny (tuż po wylince), pokryty czerwonobrązowymi włoskami. Kądziołki przędne, jak i cały spód ciała, mają kolor jasnopomarańczowy. Ich nogi są ciemnobrązowe lub czarne, i znajdują się na nich białe, ciągnące się wzdłuż pasy. U dorosłych samców białe pasy są niemal niewidoczne. Młode pajączki są koloru szaro-czarnego. Pająki z tego gatunku dorastają do 7 cm długości ciała. Samice żyją długo, bo do około 18 lat. Samce w zależności od warunków dożywają 3-4 lat.

Odmiany barwne

Występuje granatowa odmiana barwna tego gatunku Aphonopelma seemanni 'blue'.

Występowanie

Gatunek ten pochodzi z Kostaryki. Rzadko jest spotykany również na terenie Nikaragui oraz Gwatemali.

Biotop

Żyje w lesie deszczowym i bardzo często zamieszkuje nory wykopane przez różne gryzonie. Sam też kopie tunele, choć nie są one zbyt głębokie.

Długość życia

Aktywność

Jest to zwierze aktywne przede wszystkim o zmierzchu i w nocy.

Zachowanie

Ptaszniki te z reguły bywają spokojne i nieco płochliwe. Zdenerwowane wyczesują włoski parzące z odwłoka lub próbują kąsać. Nie należy brać go na rękę – ewentualne ugryzienie nie jest groźne dla zdrowego człowieka, jednak może być bolesne.

Jadowitość

Terrarium

Terrarium powinno mieć wymiary 25x20x25 cm (dł x szer x wys). Jako podłoże stosujemy torf lub włókno kokosowe. Dobrze jest wymieszać je z wermikulitem który dobrze trzyma wilgotność. Ponieważ pająki te często bardzo dużo kopią, warstwa podłoża powinna wynosić 5-8 cm. Dobrze byłoby, gdyby w terrarium znalazła się jakaś kryjówka, np. łupina po orzechu kokosowym lub kawałek kory, a także nieduża miseczka z wodą.

Temperatura

Temperatura powinna wynosić 25-29°C, z nieznacznym spadkiem nocnym.

Wilgotność

Gatunek ten wymaga wysokiej wilgotności, która powinna utrzymywać się na poziomie 70-80%.

Żywienie

Młode pajączki karmimy larwami mącznika młynarka oraz much i małymi świerszczami. Podrośnięte i dorosłe osobniki żywią się dużymi karaczanami, świerszczami, szarańczami.

Dymorfizm płciowy

Dymorfizm płciowy widoczny jest u dojrzałych osobników. Samce są mniejsze i drobniejsze od samic, a ich odnóża są dłuższe. Na nogogłaszczkach posiadają bulbusy (narządy płciowe), oraz haczyki na przedniej parze odnóży.

Rozmnażanie

Przed podjęciem próby łączenia, należy oba osobniki dobrze nakarmić, aby nie przejawiały względem siebie agresji, a także aby samiec nie został pożarty przez samice od razu po kopulacji. W około 3-5 miesięcy od kopulacji samica sporządza kokon, do którego składa do 500 jaj, choć z reguły jest ich znacznie mniej. Kokon należy odebrać samicy i umieścić w inkubatorze. Po ośmiu tygodniach z jaj lęgną się nimfy, a te z kolei stają się pająkami po kolejnych kilku tygodniach.

Uwagi

Jest to mało kłopotliwy gatunek, który z pewnością nadaje się dla mało doświadczonych hodowców.

Opracowanie i źródła informacji Opracował: Akadiusz Guzanek – newneo Literatura: http://sea.unep-wcmc.org/ http://www.spidy.goliathus.com/ http://krazy8sinvertebrates.com/ oraz własne doświadczenia.