Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!



Uwaga strona w budowie, jeśli chcesz pomóc napisz!


Avicularia geroldi
Avicularia geroldi
Avicularia juruensis
Avicularia juruensis
Ceratogyrus marshalli
Ceratogyrus marshalli
Heteropoda venatoria
Heteropoda venatoria
Nhandu coloratovillosus
Nhandu coloratovillosus

Ornithoctonus aureotibialis

Rodzaje ptaszników [68]
Acanthoscurria
Anoploscelus
Aphonopelma
Augacephalus
Avicularia
Bonnetina
Brachypelma
Ceratogyrus
Chaetopelma
Chilobrachys
Chromatopelma
Citharacanthus
Coremiocnemis
Crassicrus
Cyclosternum
Cyriocosmus
Cyriopagopus
Cyrtopholis
Encyocratella
Ephebopus
Euathlus
Eucratoscelus
Eupalaestrus
Grammostola
Hapalopus
Haploclastus
Haplopelma
Harpactira
Heteroscodra
Heterothele
Holothele
Hysterocrates
Idiothele
Iridopelma
Lampropelma
Lasiodora
Lasiodorides
Lyrognathus
Maraca
Megaphobema
Metriopelma
Monocentropus
Nhandu
Ornithoctonus
Pamphobeteus
Paraphysa
Pelinobius
Phlogiellus
Phoneyusa
Phormictopus
Plesiopelma
Poecilotheria
Proshapalopus
Pterinochilus
Reversopelma
Selenobrachys
Selenocosmia
Selenotypus
Psalmopoeus
Sericopelma
Stromatopelma
Tapinauchenius
Theraphosa
Tliltocatl
Thrixopelma
Vitalius
Sphaerobothria
Xenesthis
Odkrywca: Von Wirth Rok: 1996 Nie wymaga rejestracji
 (c) siorakk
Fot. 1 (c) siorakk
 (c) siorakk
Fot. 2 (c) siorakk
 (c) siorakk
Fot. 3 (c) siorakk
 Samica 3.5cm DC
Fot. 4 Samica 3.5cm DC
 Samica 3.5cm DC
Fot. 5 Samica 3.5cm DC
 Samica 4.5cm DC
Fot. 6 Samica 4.5cm DC
 Pazury jadowe samicy 4.5cm DC
Fot. 7 Pazury jadowe samicy 4.5cm DC
 Samica 3.5cm DC
Fot. 8 Samica 3.5cm DC
Ornithoctonus aureotibialis
Pozostałe [1] Ornithoctonus aureotibialis

Nazwa łacińska:

Ornithoctonus aureotibialis

Nazwa angielska:

Thailand Black Tarantula.

Synonimy:

-

Występowanie:

Tajlandia i Malezja

Wygląd:

Podstawowa barwa ptasznika to czerń. Odwłok brązowy z wyraźnym ciemnym rysunkiem. Boki odnóży są brązowo-rude. Niektóre samice są zupełnie czarne, ale młode są pięknie wybarwione. Dojrzałe samce różnią się ubarwieniem od samic – są jaśniejsze, o wiele mniejsze i nie posiadają na odwłoku wzoru. Młode są brązowo czarne z wyraźnym ciemnym wzorem na jasno brązowym odwłoku

Biotop:

Lasy deszczowe

Wielkość samca:

Samce około 4-5 cm ciała.

Wielkość samicy:

Samica dorasta do 5-6 cm ciała.

Aktywność:

Nocna

Siła jadu:

Silny jad

Środowisko życia:

Podziemny

Temperatura °C:

W dzień 25 - 30°C, w nocy 21 - 22°C

Wilgotność %:

80%

Typ terrarium:

Tropikalne

Hodowla grupowa:

Nie zaleca się.

Wielkość terrarium:

25x25x30cm

Terrarium:

W terrarium umieszczamy kilkunasto centymetrową warstwę podłoże np. włókna kokosowego lub torfu. Jako wystroju możemy użyć korzeni, kamieni i innych elementów wedle uznania.

Temperament:

Agresywny

Szybkość ruchu:

Szybki

Ciekawostki:

Pająk ten uznawany jest za jednego z bardziej agresywnych jakie można spotkać w hodowli.

Liczba jaj:

20-150

Uwagi:

Jest to agresywny i pobudliwy pająk, który dysponuje dość mocnym jadem. Niektóre osobniki przy każdym poruszeniu w obrębie ich terytorium przyjmują pozycję grożącą. Nie nadaje się dla początkujących terrarystów.

Opis:

Ornithoctonus aureotibialis

Informacje ogólne
1. Nazwa łacińska
Ornithoctonus aureotibialis

2. Nazwa polska
brak 

3. Nazwy handlowe
.Thailand Black Tarantula.Jeszcze jako ciekawostkę dodam że do 2005r.gatunek ten był klasyfikowany do rodzaju Haplopelma spp. min.Haplopelma aureopilosa lub Haplopelma chrysothrix jednak po rewizji rodzajowej pająk ten został przeniesiony do rodzaju Ornithoctonus spp. i ostateczna nazwa to Ornithoctonus aureotibialis 

4. Środowisko życia
Ptasznik podziemny zamieszkuje wilgotne tereny najprawdopodobniej lasy deszczowe gdzie kopie głębokie nory..

5. Występowanie
Birma,Malezja,Tajlandia.

6. Wygląd
Pająk ubarwiony jest w dość monotonnych barwach głównie czerni lecz niekiedy trafiają się osobniki o jasnym karpaksie mowa tu o kolorze w odcieniu jasnego brązu bądź beżu choć bardzo często są to ciemne barwy przez środek odwłoka przechodzi cienki ciemny pas od którego rozchodzą się mniejsze prostopadłe paski co razem tworzy naprawdę bardzo ciekawy wzór choć nie zawsze jest on dokładnie widoczny.Młode osobniki są nieco jaśniejsze karpaks jak i odwłok przybierają barwę beżową to samo tyczy się odnóży jednak biodro,krętacz, udo u maluchów są zazwyczaj czarne.Samce są znacznie mniejsze niż dorosłe samice w kolorze szarości posiadają haczyki na przedniej parze odnóży oraz bulbusy.Samice dorastają do 5 DC długości ciała z odnóżami do 12cm.Tak więc jest to średniej wielkości ptasznik. 

Informacje hodowlane
1. Wielkość terrarium
20x20x25cm 

2. Temperatura
W dzień: 25-28 stopni Celsjusza. W nocy 22-23 stopnie.

3. Wilgotność
70-85%

4. Rozród w hodowli
Może być problem ze skompletowaniem dorosłej pary ale to nie jedyna przeszkoda nie jednokrotnie samica bywa agresywna w stosunku do samca więc przed dopuszczaniem należy ją porządnie nakarmić ale i to nie jest w stanie nam całkowicie zapewnić że samica nie zakatuje samca.Kokon powstaje w przeciągu 2-4 miesięcy od momentu kopulacji i może się w nim znajdować od 40 do 150 jajeczek albo i więcej.Młode wylęgają się w kilka tygodni od momentu złożenia kokonu przez samice.

5. Temperament
Pająk bardzo agresywny 

6. Dostępność w handlu
Średnio dostępny

Jak już wcześniej wspomniałem pająki te cechują się dość wysoką agresją nawet drobne puknięcie prowokuje go do ataku i właśnie często napiera bez ostrzeżenia dlatego należy uważać przy manipulacji w terrarium gdyż według moich obserwacji jest dużo bardziej nieprzystępny niż jego np.Afrykańscy krewniacy do tego do chodzi oczywiście szybkość i jad o nie przeciętnej mocy.Kopie proste długie nory bez żadnej większej liczby korytarzy dlatego w terrarium najlepiej jest umieścić z 10-15cm włókna kokosowego inny wystrój jest zbędny no chyba że ktoś lubi to może jakoś ciekawie urządzić pająk ten dodatkowo wejście od nory oplata pajęczyną co daje ciekawy efekt,Z jedzeniem nie ma problemu karmimy raz na pare dni i jeszcze raz podkreślam za ten gatunek powinny się brać tylko i wyłącznie osoby doświadczone. 
Opracowanie Agro
Bibliografia 
Von Wirth, V. & B.F. Striffler. 2005. Neue Erkennstisse zur Vogelspinnen – Unterfamilie Ornithoctoninae, mit Beschreibung von Ornithoctonus aureotibialis sp. n. und Haplopelma longipes sp. n. (Araneae, Theraphosidae). Arthropoda 13(2): 2-27.
@ UWAGA KATALOG W BUDOWIE! INFORMACJE ZAWARTE W TABELACH MOGĄ BYĆ JESZCZE NIE POPRAWNE. ZDJĘCIA SĄ AKTUALNE.
Modyfikacja 2020-10-09 09:54