Acanthoscurria geniculata - ptasznik białokolanowy
Pozostałe [11]
|
Nazwa łacińska: |
Acanthoscurria geniculata |
Nazwa polska: |
 Ptasznik białokolanowy |
|
Nazwa niemiecka: |
 Die Weißknievogelspinne |
|
Nazwa czeska: |
 Sklípkan korálkový |
|
Nazwa angielska: |
 Giant Whiteknee Bird Eater, Brazilian Whiteknee Tarantula, Whitebanded Tarantula |
|
Synonimy: |
Mygale geniculata, Scurria geniculata, | |
Występowanie: |
Brazylia | |
Wygląd: |
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami. | |
Odmiany barwne: |
Brak informacji na ten temat. | |
Biotop: |
Lasy deszczowe | |
Wielkość samca: |
6-7cm | |
Wielkość samicy: |
8-10cm | |
Długość życia: |
18-20 lat | |
Aktywność: |
O zmierzchu i w nocy | |
Siła jadu: |
Słaby jad (porównywalny z jadem pszczoły) | |
Środowisko życia: |
Naziemny | |
Temperatura °C: |
24-28°C | |
Wilgotność %: |
70-80% | |
Typ terrarium: |
Tropikalne | |
Hodowla grupowa: |
Nie wskazana | |
Wielkość terrarium: |
30x30x30cm | |
Temperament: |
Agresywny | |
Szybkość ruchu: |
Powolny | |
Włoski parzące: |
Typ I i II | |
Rozmnażanie: |
Rozmnożenie jest łatwe. Skompletowanie pary nie sprawia problemu. Samica często przejawia agresje w stosunku do samca, dlatego zanim się je dopuści, samica powinna być solidnie odkarmiona. Gdy kopulacja zakończy się sukcesem, po około 3-6 miesiącach samica składa kokon. Inkubacja od momentu złożenia do pojawienia się L1 trwa około 2 miesięcy. |
|
Liczba jaj: |
400-2000 | |
Uwagi: |
Gatunek ten jest polecany nawet dla początkujących, ze względu na swój nie ograniczony apetyt i szybki wzrost. Jako obronę głównie wykorzystuje parzące włoski, choć często trafiają się osobniki przejawiające agresje. | |
Opis: |
Acanthoscurria geniculata - ptasznik białokolanowy | |
Polecany dla: |
Początkujący |
Wprowadzenie
Na wolności występuje w Brazylii. Gatunek ten opisał w 1841 roku C.L. Koch.
Polska nazwa tego gatunku to: Ptasznik białokolanowy.
Wygląd
Ptasznik ten jest bardzo ładnie ubarwiony. Podstawowe ubarwienie jest czarne, natomiast wszystkie golenie na odnóżach są białe. Między goleniami 1 i 2 licząc od karapaksu występują dwa białe paski wyraźniej widoczne u dużych osobników. Między pozostałymi goleniami paski te są słabo widoczne lub ich brak. Odwłok pokryty czerwonymi włoskami.
Charakter
Gatunek ten w większości przypadków jest agresywny i nie waha się zaatakować, jednak zdarzają się też łagodne osobniki. Jednak zalecane jest manipulowanie w terrariach przy pomocy pęset aby uniknąć ugryzienia. Zaniepokojony wyczesuje również włoski parzące. Z reguły są to pajączki powolne, ale spłoszone potrafią szybko biegać. Aktywny całą dobę, jednak najbardziej wieczorami i w nocy.
Terrarium
Ze względu na rozmiary pająka dla osobnika dorosłego nie powinno być mniejsze niż 30x30x30 (dł., szer., wys.). Jako podłoże stosujemy około 5-10cm warstwę torfu kwaśnego lub włókna kokosowego. Należy umieścić również miseczkę (pojemnik) z wodą, z której pająk będzie mógł się napić oraz korzeń lub skorupę orzecha kokosowego (może być coś innego w zależności od gustu hodowcy), z którego na pewno zrobi sobie kryjówkę. Oświetlenie nie jest konieczne jednak można zastosować czerwoną żarówkę, w świetle której pająk będzie efektownie wyglądał, a przy okazji będzie stanowiła źródło ogrzewania oraz pozwoli na obserwacje pupila w nocy.
Temperatura i wilgotność
Temperatura powinna wynosić 23-27°C, w nocy 1-2°C niżej. Wilgotność powinna być w granicach 75%. Temperaturę można utrzymywać stosując czerwoną żarówkę jak źródło ciepła. Natomiast wilgotność przez regularne (co 2-3 dni) nawilżanie podłoża. Nie należy jednak robić błota.
Żywienie
Młode karmimy muszkami owocówkami, pinkami, wylęgiem świerszczy, małymi owadami łąkowymi. Dorosłe zjedzą wszystko co im podamy: świerszcze, larwy drewnojada, nie poskąpią nawet myszą. Podając pokarm najlepiej stosować regułę ze potencjalna ofiara powinna być mniejsza od napastnika. Pokarm podajemy 2-4 razy w tygodniu w zależności od wielkości i rozmiarów pająka. Gatunek ten w pierwszym roku życia rośnie powoli, natomiast w drugim bardzo szybko. Jest ogromnym żarłokiem. Jest w stanie zjeść wszystko co mu podamy wiec należy uważać żeby go nie przekarmić, co może spowodować uszkodzenie (pęknięcie) odwłoka (np. gdy pajączek będzie chodził po terra i spadnie), a wynikiem tego w większości przypadków jest śmierć.
Dymorfizm płciowy
Nie ma różnicy w ubarwieniu samca i samicy. Widoczny u dojrzałych osobników. U samca po ostatniej wylince pojawiają się na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, a na pierwszej parze odnóży haczyki.
Rozmnażanie
Przed kopulacją należy nakarmić pająki, zwłaszcza samicę, aby uniknąć zjedzenia samca przed lub po kopulacji. Po sparzeniu samica po około 100-120 dniach składa kokon, w którym nie rzadko jest ponad 1000 maluchów.
Uwagi
Pająki należy hodować pojedynczo, gdyż są kanibalami. Gatunek polecany dla osób mających już pewne doświadczenie w hodowli ptaszników.
Urbanp
