Nhandu chromatus

Nhandu chromatus

To typowy pająk naziemny. Samice tego gatunku dorastają do 9cm długości (tj. długość samego ciała bez nóg), samce do 6cm, przy czym samica jest masywniejsza i posiada krótsze odnóża niż samiec. Samice żyją do 15 lat, samce- do dwóch lat po zrzuceniu ostatniej wylinki. Optymalna temperatura, w jakiej należy hodować tego pająka waha się między 26-28 stopni C w dzień i 24 stopnie C w nocy. Wilgotność powinna utrzymywać się w granicach 70%. Karapaks jest szary, odwłok ciemny, pokryty dosyć długimi, czerwonymi włoskami, odnóża ubarwione są w następujący sposób: biodra aksamitnie czarne, uda, rzepki i golenie przecinają przepięknie kontrastujące białe, pionowe pasy,  pomiędzy kolejnymi członami występują białe, poziome obrączki.
Kądziołki są koloru czarnego. Młode osobniki uzyskują wygląd rodziców około 7 wylinki.

Warunki naturalne

W naturze można napotkać go w tropikalnych lasach Brazylii. Pająk ten jest aktywny głównie nocą. Na wolności jako kryjówek używa opuszczonych, małych nor lub nisko położonych dziupli. Został opisany w 2004 roku przez Schmidta. Ptasznik ten mylony był z Lasiodora cristata, przez co badacze długo spierali się, czy zaliczyć go do nowego gatunku.

Terrarium

Typowe dla ptaszników naziemnych o wymiarach 30/25/25 (dł./szer./wys.); oczywiście może być większe, należy jednak pamiętać, że w wielkościowo źle dobranym terrarium, obserwacja pająka będzie utrudniona. Terrarium dekorujemy według własnego uznania, stosownym jest użycie różnego typu korzeni, dzięki którym pająk znajdzie schronienie lub przygotować wcześniej kryjówkę wykonaną np. z połówki skorupy kokosa. Jako podłoża używamy włókna kokosowego (najlepiej zamoczyć je wcześniej w przegotowanej wodzie- czynność ta zapobiegnie powstawaniu pleśni), które można też zmieszać z torfem i piaskiem.

Żywienie

Karmimy różnego typu pokarmem, jak: świerszcze, karaczany, oseski mysie, szarańcza, larwy drewnojada i mącznika młynarka. Młode najlepiej karmić muszkami owocowymi, małymi larwami mącznika oraz wylęgiem świerszcza. Warto pamiętać, że pokarm nie powinien przewyższać rozmiarami pająka.

Rozpoznawanie płci

Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane bulbusy.

Rozmnażanie

Gatunek ten w hodowlach rozmnaża się dosyć łatwo. Samica czasami zabija samca po kopulacji, lecz zdarza się to rzadko. Zanim dojdzie do aktu między osobnikami obu płci, należy nakarmić je obficie. Z moich własnych doświadczeń wynika, że lepiej przenieść samca do terrarium samicy na czas kopulacji. Po zapłodnieniu samice zazwyczaj jedzą ogromne ilości pokarmu. Kokon budują  przeważnie po upływie 5 miesięcy. Po około 3-4 tygodniach z jaj wykluwają się nimfy I, po następnych kilku lub kilkunastu dniach powinny zacząć przekształcać się one w nimfy II. Po upływie kolejnych 4-5 tygodni następuje przejście w stan L1. W kokonie może znajdować się nawet do 1200 i więcej młodych.

Andrzej Prokop