Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!



Uwaga strona w budowie, jeśli chcesz pomóc napisz!


Brachypelma albiceps
Brachypelma albiceps
Cyriocosmus sellatus
Cyriocosmus sellatus
Tapinauchenius violaceus
Tapinauchenius violaceus
Poecilotheria striata
Poecilotheria striata
Nhandu tripepii
Nhandu tripepii

Poecilotheria fasciata

Rodzaje ptaszników [68]
Acanthoscurria
Anoploscelus
Aphonopelma
Augacephalus
Avicularia
Bonnetina
Brachypelma
Ceratogyrus
Chaetopelma
Chilobrachys
Chromatopelma
Citharacanthus
Coremiocnemis
Crassicrus
Cyclosternum
Cyriocosmus
Cyriopagopus
Cyrtopholis
Encyocratella
Ephebopus
Euathlus
Eucratoscelus
Eupalaestrus
Grammostola
Hapalopus
Haploclastus
Haplopelma
Harpactira
Heteroscodra
Heterothele
Holothele
Hysterocrates
Idiothele
Iridopelma
Lampropelma
Lasiodora
Lasiodorides
Lyrognathus
Maraca
Megaphobema
Metriopelma
Monocentropus
Nhandu
Ornithoctonus
Pamphobeteus
Paraphysa
Pelinobius
Phlogiellus
Phoneyusa
Phormictopus
Plesiopelma
Poecilotheria
Proshapalopus
Pterinochilus
Reversopelma
Selenobrachys
Selenocosmia
Selenotypus
Psalmopoeus
Sericopelma
Stromatopelma
Tapinauchenius
Theraphosa
Tliltocatl
Thrixopelma
Vitalius
Sphaerobothria
Xenesthis
Polecany dla zaawansowanych
Odkrywca: Rok: Nie wymaga rejestracji

Synonimy:

-

Aktywność:

Nocna

Siła jadu:

Silny jad

Środowisko życia:

Nadrzewny

Temperament:

Agresywny

Szybkość ruchu:

Powolny

Polecany dla:

Zaawansowany

Poecilotheria fasciata (Latreille, 1804)

Na wolności występuje w Indiach i na Sri Lance. Gatunek ten został opisany w 1804 roku przez Latreille'a. Inne nazwy to Mygale fasciataScurria fasciata. Angielska nazwa tego pająka to Sri Lankan Ornamental Tarantula.

Potrzebuje wysokiego terrarium, ponieważ jest ptasznikiem nadrzewnym. Optymalne rozmiary pojemnika to 30/20/40 cm (dł./szer./wys.). Na rozmiary terrarium trzeba zwracać dużą uwagę, ponieważ po wylince pająk jest o wiele większy, niż przed nią. Jeżeli zrobimy za małe pomieszczenie, pająk, opierając się po wylince odnóżami o ścianki terrarium, może je sobie wykrzywić. Może to stanowić problem przy następnym linieniu. Dobrym podłożem jest torf kwaśny lub substrat kokosowy. Powinno być ono kilkucentymetrowej grubości - pomoże wtedy utrzymać wyższą wilgotność. Ptaszniki te przebywają prawie całe życie w koronach drzew, dlatego w terrarium niezbędne są gałęzie, aby zwierzę mogło sobie zrobić kryjówkę, używając konarów jako jej podstawy. Optymalna temperatura dla Poecilotheria fasciata to 25-27 stopni (z nieznacznymi spadkami w nocy), a wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 75%.

Jest to ptasznik średniej wielkości, osiąga rozmiar 7 cm ciała, jednak przez długie odnóża wydaje się o wiele większy. Wraz z odnóżami dorasta nawet do 20 cm. Pająki należy trzymać pojedynczo, wyłączając okres kopulacji. Młode osobniki ubarwione są podobnie jak osobniki dojrzałe, ich ciało mieni się szarościami. Przez głowotułów przebiega piękny, ornamentowy wzór. Na odnóżach od spodniej strony zwierzęta te mają jaskrawo żółte pasy. Przy dobrym karmieniu rosną błyskawicznie i po około 13-15 miesiącach osiągają dojrzałość płciową. Na ogół samica dojrzewa po 11-12 wylinkach (2,5-3 lata), a samce po 8-11 (9-14 miesięcy). Samice są większe od samców, mają bardzo wyraźny rysunek na ciele. Poza tym u młodych już po 6-7 wylince zaznaczony jest dymorfizm płciowy. Rysunek na odwłoku samicy jest jasny w ciemnej obwódce, natomiast u samców jest na odwrót. Samce nie posiadają haczyków na przedniej parze odnóży; mają jedynie narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy), które przypominają wyglądem maczugi. Mają także smuklejsze ciało i dłuższe kończyny.

Pokarmem dla Poecilotheria fasciata są wszelkie owady, takie jak szarańcza, karaczany, owady łąkowe. Dorosłe osobniki chętnie jedzą małe myszy. Rozmnażanie tego gatunku jest dość trudne. Zaloty trwają nierzadko kilka dni (a czasami kilka tygodni), niezbędne jest zatem, aby samiec i samica w tym czasie zamieszkały razem. Poecilotherie są pająkami agresywnymi, więc nierzadko zdarza się, że samica zjada samca. Przed wpuszczeniem samca na terytorium samicy należy dobrze nakarmić parę. Kopulacja ma miejsce przeważnie nocą, kiedy oba osobniki są aktywniejsze. Samiec oznajmia gotowość do zbliżenia bębniąc przednimi kończynami w sieci. Kiedy samica także jest gotowa, odpowiada podobnym bębnieniem. Kokon może zostać sporządzony już w dwa miesiące po kopulacji, chociaż nierzadko jest to dłuższy okres czasu. Liczba jajeczek waha się od 150 do 400 sztuk. Po wytworzeniu kokonu radziłabym go samicy odebrać - często zdarza się, że niszczy ona swoje nie wyklute jeszcze potomstwo. 

Ptaszniki te są agresywne, kąsają po uprzednim ostrzeżeniu. Ich jad może być niebezpieczny dla człowieka. Nie wyczesują włosków parzących z odwłoka. Nie nadają się dla początkujących. 

Autor: Awikularia

Literatura:
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998; 
F. Kovarik, Sklipkani, 1998; 
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001; 
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
P. Klaas, Vogelspinnen im Terrarium, 1993;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.poecilotheria.com;
www.tarantulas.ru;
www.cyriocosmus.com;
własne doświadczenia;

@ UWAGA KATALOG W BUDOWIE! INFORMACJE ZAWARTE W TABELACH MOGĄ BYĆ JESZCZE NIE POPRAWNE. ZDJĘCIA SĄ AKTUALNE.
Modyfikacja 2020-10-18 07:11