Temperament i podział ptaszników na tryb ich życia
Podobnie jak wszystkie inne stworzenia, ptaszniki mogą mieć różny temperament, który zależny jest od takich czynników jak: gatunek, głód, zagrożenie.
Wiele ptaszników salwuje się ucieczką w przypadku zagrożenia, z kolei inne atakują bez wahania. Na wstępie pomówmy o zależności gatunkowej. To właśnie gatunek jest przede wszystkim wyznacznikiem agresywności czy też płochliwości pająka, dlatego też informacja o temperamencie danego gatunku jest najczęściej uwzględniana we wszelkich opisach. Pozwala ona określić jak bardzo agresywny jest dany gatunek i czy dany hodowca poradzi sobie z danym okazem. Nie da się generalnie określić zasady jaka panuje w świecie ptaszników, jeśli chodzi o ten czynnik, jednak sam w krótkim czasie zorientujesz się, że większość ptaszników raczej ucieka, bądź wyczesuje włoski. Pamiętaj jednak, że to, że w opisie gatunku znajdziesz informację, która mówi o spokojnym nastawieniu gatunku często może się mijać z prawdą jako, że zdarzają się zawsze odstępstwa od tej reguły i możesz trafić na bardzo agresywnego osobnika.
Kolejny czynnik to głód. Pająk głodny, to pająk agresywny, zaś pająk najedzony to pająk płochliwy. Nie zawsze ta zasada skutkuje, choć przeważnie tak właśnie jest. Pająk kiedy jest głodny, będzie szukał okazji do zaatakowania byle czego i byle kiedy. Zdarzają się osobniki, które pod wpływem głodu, czy tez z temperamentu atakują a to pensetę, a to krople wody spadające do terrarium. Dlatego też licz się z tym, że pająk który jest najedzony nie zaskoczy cię raczej błyskawicznym atakiem, czy też ucieczką. Pamiętaj jednak też, żeby zawsze być czujnym.
Ostatni czynnik to zagrożenie. Zazwyczaj, gdy pają nie ma gdzie uciec, zawiodło wyczesywanie włosów parzących to przystępuje do ostatecznego rozwiązania problemu poprzez otwarty atak. Pająki zestresowane także są bardziej agresywne, jako, że starają się tym samym bronić.
Na koniec należy tylko powiedzieć, że jeśli jesteś początkujący, to nie powinieneś kupować gatunków uważanych za agresywne i zacząć od łagodnych gatunków jak na przykład Brachypelma albopilosum, czy inne spokojne ptaszniki. Zawsze jednak musisz liczyć się z tym, że możesz trafić na szybszego lub bardziej agresywnego osobnika, który może ci "wyciąć niezły numer".
Należy wiedzieć, że istnieją trzy zasadnicze typy ptaszników, które różnią się od siebie środowiskiem życia, zachowaniem jak również przystosowaniem. Są to:
- Ptaszniki naziemne
- Ptaszniki nadrzewne
- Ptaszniki podziemne
Ptaszniki naziemnne
To największa grupa ptaszników, w skład której wchodzą takie jak Brachypelmy, Pterinochilusy, Lasiodory i wiele innych. Cechą dominującą u tej grupy jest fakt, że ich miejscem bytowania jest wierzchnia warstwa podłoża, stąd ich nazwa. Pająki te zazwyczaj kopią małe norki jako kryjówki, bądź też (jeśli są to pająki, które robią dużo pajęczyny), tworzą kryjówki z pajęczyny plotąc całe korytarze.
I tak przykładowo Brachypelma albopilosum (Ptasznik Kędzierzawy) robi bardzo mało pajęczyny i raczej zakopuje się w ziemi (trzeba tu zaznaczyć, że choć jest to pająk naziemny, to czasem robi całkiem pokaźne tunele), z kolei Pterinochilus murinus (Ptasznik słoneczny) robi calą masę pajęczyny, pokrywając jedwabnym całunem wszystko dookoła. Dlatego ilość robionej pajęczyny jest zmienna i zależy od gatunku, a nie od typu pająka, Podobnie jest z agresywnością. Wymieniony wyżej Ptasznik kędzierzawy uchodzi w kręgach terrarystycznych za spokojnego pająka. Jest raczej płochliwy i praktycznie nigdy nie atakuje człowieka kłami, jeśli już czuje się zestresowany to wyczesuje włosy parzące (o tym dalej). Siła jadu tego pajączka też jest niewielka i raczej porównywalna do użądlenia pszczoły. Z kolei wymieniony wyżej Ptasznik słoneczny, jest często bardzo agresywny, szybki, a jego jad często może być groźny dla człowieka. Dlatego też trzeba dobrze się zastanowić nad kupnem określonego gatunku.
Ptaszniki nadrzewne
Grupa ptaszników nadrzewnych jest znacznie mniejsza od grupy naziemnych i różni się bardzo zachowaniem i trybem życia. Jak sama nazwa wskazuje ptasznik te występują w koronach niskich drzew, krzewów, gałęzi. Zazwyczaj przędą duże ilości pajęczyny pomiędzy gałęziami tworząc tym samym dogodne kryjówki. Grupa tych ptaszników jest bardzo szybka, znaczy to, że gatunki nadrzewne to niesamowici sprinterzy i w dodatku skoczkowie. Przykładem jest chociażby mój niewielki Psalmopoeus cambridgei (Ptasznik trynidadzki), który w mym przypadku pewnego pięknego dnia wykonał niesamowity sprint w akcie ucieczki, zakończony bardzo pokaźnym skokiem. Ptasznik trynidadzki uchodzi w tej grupie za najspokojniejszego ptasznika, a trzeba powiedzieć tym samym że spora ilość nadrzewnych a w szczególności Poecilotherie mogą być niesamowicie agresywne i jadowite. Dlatego zanim zdecydujesz się na kupno nadrzewnego, przemyśl ten krok, gdyż wiele pająków naziemnych i praktycznie cała grupa nadrzewnych (jak to powiedział mój brat) nie porusza się, ona się teleportuje (bo tak czasem wygląda błyskawiczny ruch ptasznika).
Ptaszniki podziemne
I takim oto sposobem docieramy do ostatniej i chyba najbardziej morderczej grupy (choć to także zależy od gatunków). Ptaszniki podziemne za swe środowisko życia obrały wnętrze ziemi, nie oznacza to że tam spędzają cały czas, nie. Pająki te kopią długie tunele, w środowisku naturalnym często kilkumetrowe, gdzie spokojnie bytują. Nocą zaś wychodzą ze swych kryjówek udając się na łowy.
Dobrym przykładem tu może być Haplopelma lividum (Ptasznik Kobaltowy) uchodzący w kręgach terrarystycznych za jednego z najpiękniejszych pająków ze względu na swoje niebieskie, często metaliczne umaszczenie. Lividum kopie masę długich korytarzy (jak wszystkie Haplopelmy), jest to pająk niezwykle szybki i ekstremalnie niebezpieczny, podobnie jak murinus. Tworzy swoje tunele dodatkowo oplatając je pajęczyną tym samym wzmacniając je aby się nie zawaliły. Tunele takie są bardzo stabilne i czasem wyglądają naprawdę imponująco. Pająki tego typu gdy są zaniepokojone najczęściej uciekają do kryjówki, jednak, gdy są zbyt daleko, lub po prostu trafimy na agresywniejszy "model" to możemy liczyć się z natychmiastowym atakiem, bez ostrzeżenia. Ptaszniki bowiem te nie wyczesują włosów parzących z odwłoka, atakują od razu bez ostrzeżenia, reagując nawet na najmniejszy ruch w terrarium. Czasem zdarzają się przypadki agresywnych do tego stopnia, że atakują spadające krople wody!
Należy jednak pamiętać, że podział ten jest podziałem sztucznym. Nie zawsze usystematyzowanie ptasznika na te 3 grupy ma sens, gdyż zdarzają się wyjątki jak kontrowersyjny rodzaj Ephebopus, zaliczany zarówno do nadrzewnych jak i podziemnych. Należy pamiętać także o tym, że stwarzając ptasznikom sztuczne warunki w naszych terrariach wywołujemy u nich także szereg zachowań. Niektóre Brachypelmy na ten przykład zamieszkują w naturze nory sięgające nawet kilku metrów w głąb ziemi. Z kolei niektóre Poecilotherie zamieszkują dziuple w drzewach przy samej ziemi. Warto więc dla tego przy określaniu środowiska życia, brać pod uwagę paradoksalnie budowę zewnętrzną zwierzęcia.
Autor: Blackmane
