Theraphosa blondi - ptasznik goliat

Ptasznik goliat opisany został w 1804 roku przez Latreille. Jest to jeden z zaledwie dwóch gatunków rodzaju Theraphosa. Inna używana częściej jakiś czas temu nazwa gatunku to Theraphosa leblondi, angielska nazwa brzmi goliath birdeating tarantula, goliath bird eater.

Ptasznik cechujący się zróżnicowanym temperamentem wśród osobników swojego gatunku. Polecany raczej średnio zaawansowanym terrarystom. Jad tego gatunku proporcjonalnie jest raczej słabej „mocy” jednak jest go w przypadku tak dużego pająka dość dużo i ugryzienie na pewno nie byłoby przyjemnym doznaniem choćby ze względu na bardzo dużą wielkość szczękoczułek. W razie niebezpieczeństwa lub stresu pająk może wyczesywać także włoski z odwłoka. Jeśli chodzi o samą hodowle w przypadku podrostków i dorosłych osobników nie sprawia ona problemów. Młode są wrażliwe i czasem zdychają bez zauważalnych powodów, aby zminimalizować ryzyko należy się nimi sumiennie opiekować i zapewnić jak najlepsze warunki w terrarium.

Wygląd

Największy ptasznik, a zarazem pająk żyjący na kuli ziemskiej gatunek ten jest największy pod względem długości jak i wagi. Osiągają maksymalnie rozpiętość odnóży równą 30 cm i 12 cm długości samego ciała oraz wagę około 200 gram . Ptasznik występuje w różnych odcieniach brązu. Długie odnóża jak i odwłok jest pokryty drobnymi włoskami.

Długość życia

Samice dożywają maksymalnie do 20 lat. Samce giną kilka miesięcy po ostatniej wylince, dojrzewają zazwyczaj do 2,5-3 lat.

Aktywność

Aktywny głównie w nocy.

Naturalne środowisko

Szeroko rozpowszechniony gatunek w Ameryce Południowej, występuje w Brazylii, Surinamie, Wenezueli, Gujanie, Gujanie Francuskiej.

Temperatura

Temperatura w terrarium powinna wynosić 25- 30C w dzień, jeśli chodzi o noc nie potrzeba ogrzewać terrarium.

Wilgotność

Około 80%.

Terrarium

Dla tak dużego pająka potrzebne jest odpowiednio duże terrarium minimalne rozmiary zbiornika na ostateczne terrarium to 50/30/30 (dług./szer./wys.). Młode osobniki można hodować w różnego rodzaju plastikowych pojemnikach, ale trzeba wtedy uważać żeby nasz pupil bardzo silnymi szczękoczułkami nie poszerzył otworów wentylacyjnych lub innych w celu wydostania się z terrarium.  

Za podłoże może służyć torf o grubości około 8 cm . W terrarium powinna znaleźć się także kryjówka wykonana np. z odwróconej do góry dnem doniczki oraz niewielki pojemnik z wodą. Jako elementy wystroju w terrarium można umieścić roślinki, które mogą łatwo zostać uszkodzone przez lokatora, kawałki kory, konary i inne elementy. Terrarium najlepiej ogrzewać żarówką o niezbyt intensywnym promieniowaniu np. czerwoną. Dodatkowym osprzętem może być termometr i higrometr.

Żywienie

Bardzo żarłoczne i niewybredne pająki, w terrarium żywimy je różnego rodzaju owadami odpowiedniej wielkości do danego osobnika. Dorosły ptasznik bezproblemowo i chętnie zjada dorosłą mysz i można mu podać taki posiłek oczywiście raz na jakiś czas. Odwłok dorosłej, obficie nakarmionej T. Blondi przybiera wielkość piłki tenisowej. Nie należy jednak wpychać w pająka jak najwięcej pokarmu, ponieważ nie jest mu to potrzebne a w przypadku chodzenia po ścianach terrarium łatwiej o upadek wtedy też odwłok łatwiej ulega urazowi.

Rozmnażanie

Pająki najlepiej połączyć na neutralnym gruncie, dobrze by było w jakimś dużym terrarium. Po kopulacji należy rozdzielić parkę. Samica po około 2 miesiącach ciąży składa kokon, z którego wylęga się po 2-3 miesiącach do 100 nimf.

Opracowanie

BLK