Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!



Uwaga strona w budowie, jeśli chcesz pomóc napisz!


Argiope bruennichi - tygrzyk paskowany
Argiope bruennichi
tygrzyk paskowany
Avicularia braunshauseni
Avicularia braunshauseni
Chilobrachys fimbriatus
Chilobrachys fimbriatus
Haplopelma longipes
Haplopelma longipes
Poecilotheria rufilata
Poecilotheria rufilata

Aphonopelma seemanni

Rodzaje ptaszników [68]
Acanthoscurria
Anoploscelus
Aphonopelma
Augacephalus
Avicularia
Bonnetina
Brachypelma
Ceratogyrus
Chaetopelma
Chilobrachys
Chromatopelma
Citharacanthus
Coremiocnemis
Crassicrus
Cyclosternum
Cyriocosmus
Cyriopagopus
Cyrtopholis
Encyocratella
Ephebopus
Euathlus
Eucratoscelus
Eupalaestrus
Grammostola
Hapalopus
Haploclastus
Haplopelma
Harpactira
Heteroscodra
Heterothele
Holothele
Hysterocrates
Idiothele
Iridopelma
Lampropelma
Lasiodora
Lasiodorides
Lyrognathus
Maraca
Megaphobema
Metriopelma
Monocentropus
Nhandu
Ornithoctonus
Pamphobeteus
Paraphysa
Pelinobius
Phlogiellus
Phoneyusa
Phormictopus
Plesiopelma
Poecilotheria
Proshapalopus
Pterinochilus
Reversopelma
Selenobrachys
Selenocosmia
Selenotypus
Psalmopoeus
Sericopelma
Stromatopelma
Tapinauchenius
Theraphosa
Tliltocatl
Thrixopelma
Vitalius
Sphaerobothria
Xenesthis
Polecany dla początkujących
Odkrywca: Cambridge Rok: 1897 Nie wymaga rejestracji
 Aphonopelma seemanni   (c)  Jakob L
Fot. 1 Aphonopelma seemanni (c) Jakob L
 Aphonopelma seemanni   (c)  Jakob L
Fot. 2 Aphonopelma seemanni (c) Jakob L
Aphonopelma seemanni
Pozostałe [20] Aphonopelma aberrans Aphonopelma anax Aphonopelma baergi Aphonopelma burica Aphonopelma bicoloratum Aphonopelma braunshausenii Aphonopelma chalcodes Aphonopelma caniceps Aphonopelma crinitum Aphonopelma eutylenum Aphonopelma jungi Aphonopelma geotoma Aphonopelma hentzi Aphonopelma moderatum Aphonopelma seemanni Aphonopelma mooreae Aphonopelma pallidum Aphonopelma paloma Aphonopelma schimidti  Aphonopelma texense

Nazwa łacińska:

Aphonopelma seemanni

Nazwa polska:

Ptasznik zebrowaty

Nazwa niemiecka:

Gestreifte Guatemala-Vogelspinne

Nazwa czeska:

Sklípkan hrabavý

Nazwa angielska:

Costa Rican Zebra Tarantula

Synonimy:

Eurypelma seemanni, Rhechostica seemanni

Występowanie:

Kostaryka, Gwatemala, Nikaragua, Panama, Meksyk i USA (w Teksasie i Kalifornii)

Wygląd:

Atrakcyjnie ubarwionych gatunek ptasznika. W ubarwieniu dominuje kolor czarny. Odwłok rzadko obrośnięty jasnobrązowymi włosami. Na odnóżach znajdują się charakterystyczne dla tego gatunku biegnące wzdłuż białe pasy, które u dojrzałych samców niemal że w zupełności zanikają.

Odmiany barwne:

Odmiana granatowa - osobniki tej odmiany są zabarwione na ciemnejszy kolor niż w przypadku standardowo ubarwionego osobnika. Dodatkowo ciało ma granatowy połysk. Także obecne są charakterystyczne dla tego gatunku pionowo biegnące, białe pasy.

Biotop:

Tereny leśne

Wielkość samca:

6cm

Wielkość samicy:

6-7cm

Długość życia:

18-20 lat

Aktywność:

O zmierzchu i w nocy

Siła jadu:

Słaby jad (porównywalny z jadem pszczoły)

Środowisko życia:

Naziemny

Temperatura °C:

25-29st

Wilgotność %:

70-80%

Typ terrarium:

Tropikalne

Hodowla grupowa:

Nie wskazana

Wielkość terrarium:

30x30x30cm

Temperament:

Łagodny

Szybkość ruchu:

Powolny

Włoski parzące:

Typ III

Rozmnażanie:

Ze względu na trudny dostęp do samców, gatunek ten jest rzadko rozmnażany w hodowlach. Gdy jednak uda sie już skompletować dorosłą parę, a samica jest dobrze odkarmiona, do kopulacji na ogół dochodzi szybko. Po około 6-8 miesiącach, samica tworzy kokon w którym znajduje się kilkaset jaj.

Liczba jaj:

100-300

Uwagi:

Gatunek łatwy w hodowli, nie sprawiający problemów początkującym hodowcom. Rzadko przejawia agresje. Jako obronę zdecydowanie częściej wykorzystuje parzące włoski.

Opis:

Aphonopelma seemanni

Polecany dla:

Początkujący

Aphonopelma seemanni - ptasznik zebrowaty

Nazewnictwo

Angielska nazwa to Costa-Rican Zebra Tarantula.

Systematyka

Aphonopelma seemanni (Cambridge, 1897)

Wygląd

Jest to bardzo ładnie ubarwiony pająk - jego odwłok jest przeważnie brązowy lub czarny (tuż po wylince), pokryty czerwonobrązowymi włoskami. Kądziołki przędne, jak i cały spód ciała, mają kolor jasnopomarańczowy. Ich nogi są ciemnobrązowe lub czarne, i znajdują się na nich białe, ciągnące się wzdłuż pasy. U dorosłych samców białe pasy są niemal niewidoczne. Młode pajączki są koloru szaro-czarnego. Pająki z tego gatunku dorastają do 7 cm długości ciała. Samice żyją długo, bo do około 18 lat. Samce w zależności od warunków dożywają 3-4 lat.

Odmiany barwne

Występuje granatowa odmiana barwna tego gatunku Aphonopelma seemanni 'blue'.

Występowanie

Gatunek ten pochodzi z Kostaryki. Rzadko jest spotykany również na terenie Nikaragui oraz Gwatemali.

Biotop

Żyje w lesie deszczowym i bardzo często zamieszkuje nory wykopane przez różne gryzonie. Sam też kopie tunele, choć nie są one zbyt głębokie.

Długość życia

Aktywność

Jest to zwierze aktywne przede wszystkim o zmierzchu i w nocy.

Zachowanie

Ptaszniki te z reguły bywają spokojne i nieco płochliwe. Zdenerwowane wyczesują włoski parzące z odwłoka lub próbują kąsać. Nie należy brać go na rękę – ewentualne ugryzienie nie jest groźne dla zdrowego człowieka, jednak może być bolesne.

Jadowitość

Terrarium

Terrarium powinno mieć wymiary 25x20x25 cm (dł x szer x wys). Jako podłoże stosujemy torf lub włókno kokosowe. Dobrze jest wymieszać je z wermikulitem który dobrze trzyma wilgotność. Ponieważ pająki te często bardzo dużo kopią, warstwa podłoża powinna wynosić 5-8 cm. Dobrze byłoby, gdyby w terrarium znalazła się jakaś kryjówka, np. łupina po orzechu kokosowym lub kawałek kory, a także nieduża miseczka z wodą.

Temperatura

Temperatura powinna wynosić 25-29°C, z nieznacznym spadkiem nocnym.

Wilgotność

Gatunek ten wymaga wysokiej wilgotności, która powinna utrzymywać się na poziomie 70-80%.

Żywienie

Młode pajączki karmimy larwami mącznika młynarka oraz much i małymi świerszczami. Podrośnięte i dorosłe osobniki żywią się dużymi karaczanami, świerszczami, szarańczami.

Dymorfizm płciowy

Dymorfizm płciowy widoczny jest u dojrzałych osobników. Samce są mniejsze i drobniejsze od samic, a ich odnóża są dłuższe. Na nogogłaszczkach posiadają bulbusy (narządy płciowe), oraz haczyki na przedniej parze odnóży.

Rozmnażanie

Przed podjęciem próby łączenia, należy oba osobniki dobrze nakarmić, aby nie przejawiały względem siebie agresji, a także aby samiec nie został pożarty przez samice od razu po kopulacji. W około 3-5 miesięcy od kopulacji samica sporządza kokon, do którego składa do 500 jaj, choć z reguły jest ich znacznie mniej. Kokon należy odebrać samicy i umieścić w inkubatorze. Po ośmiu tygodniach z jaj lęgną się nimfy, a te z kolei stają się pająkami po kolejnych kilku tygodniach.

Uwagi

Jest to mało kłopotliwy gatunek, który z pewnością nadaje się dla mało doświadczonych hodowców.

Opracowanie i źródła informacji Opracował: Akadiusz Guzanek – newneo Literatura: http://sea.unep-wcmc.org/ http://www.spidy.goliathus.com/ http://krazy8sinvertebrates.com/ oraz własne doświadczenia.

@ UWAGA KATALOG W BUDOWIE! INFORMACJE ZAWARTE W TABELACH MOGĄ BYĆ JESZCZE NIE POPRAWNE. ZDJĘCIA SĄ AKTUALNE.
Modyfikacja 2020-03-15 03:43