Avicularia juruensis
Pozostałe [13]
|
Nazwa łacińska: |
Avicularia juruensis |
Nazwa angielska: |
 Brazilian Yellow Banded Bird Eater. |
|
Synonimy: |
- | |
Występowanie: |
Brazylia. | |
Wygląd: |
Wyjątkowo charakterystyczny gatunek. Już u osobników L1-L2 widoczne bardzo delikatne „podkówki” ma odnóżach, około 4-5 wylinki kolor zmienia się na bardziej złocisty, „podkówki” robią się jeszcze bardziej widoczne. Dorosłe samice żółto – złotego koloru z zielonymi poblaskami, odwłok czarny, w przedniej części i po bokach gęsto pokryty kremowymi włoskami. Przez włoski na karapaksie przebija czarny kolor tworząc charakterystyczny dla tego gatunku, gwieździsty wzór. Włoski na całym ciele o lekko czerwonawym zabarwieniu, z wyraźnymi białymi końcówkami. Avicularia juruensis to gatunek o najlepiej widocznych pomarańczowych „podkówkach” i „obrączkach”, które stanowią najbardziej charakterystyczna cechę tego gatunku. Posiadają je także dorosłe samce, dzięki czemu są bardzo łatwo rozpoznawalne (obrączki występują także na nogogłaszczce przekształconej w bulbus, co jest ewenementem nie tylko na skalę rodzaju). | |
Biotop: |
Lasy deszczowe. | |
Wielkość samca: |
Dorosłe samce oscylują długością ciała wokół 5 cm, ale zdarzają się większe osobniki. | |
Wielkość samicy: |
Jest to gatunek duży, samice dorastają spokojnie do 7 – 7,5 cm długości ciała. | |
Długość życia: |
Samice dożywają co najmniej 6-7 lat, samce minimum pół roku po ostatniej wylince. | |
Aktywność: |
Nocna i o świcie | |
Siła jadu: |
Słaby jad (porównywalny z jadem pszczoły) | |
Środowisko życia: |
Nadrzewny | |
Temperatura °C: |
Utrzymujemy temperaturę na poziomie 25–29°C, z nieznacznymi spadkami nocnymi (2-3°C). Ważne aby pająk miał możliwość wyboru najkorzystniejszego pod względem temperatury miejsca w terrarium. | |
Wilgotność %: |
Wilgotność na poziomie 75–85%. Raz na kilka dni zraszamy ścianki terrarium, przedstawiciele rodzaju Avicularia bardzo chętnie pobierają z nich wodę. | |
Typ terrarium: |
Tropikalne | |
Wielkość terrarium: |
20x20x30cm | |
Terrarium: |
W terrarium umieszczamy sztuczne, lub naturalne,ale wyłącznie niepleśniejące elementy wystroju takie jak liście i korzenie. | |
Temperament: |
Łagodny | |
Szybkość ruchu: |
Umiarkowanie szybki | |
Włoski parzące: |
Brak informacji | |
Ciekawostki: |
Gatunek ten sprzedawany jest także pod nazwą Avicularia magdalena. Rozmnażanie tego gatunku na dana chwilę jest dość słabo poznane z powodu niewielkiej liczby dorosłych samic i praktycznie zupełnego braku samców. | |
Rozmnażanie: |
Samice osiągają dojrzałość płciową około 10 – 11 wylinki, przy około 5 cm długości ciała wykazują gotowość do rozrodu, niemniej jednak lepiej poczekać z kopulacją aż samica dobije do pełnych 5,5 cm. Trwa to zazwyczaj około dwóch lat. Samce dojrzewają około 9-11 wylinki, co zajmuje im około półtora roku. Napełnionego samca umieszczamy w terrarium samicy, kontrolując cały przebieg kopulacji i w razie potrzeby asekurując samca. Po zakończonej kopulacji samca przekładamy do osobnego pojemnika. Dopuszczanie powtarzamy 2-3 razy napełnionym samcem. Kokon budowany jest zwykle od 1,5 do 4 miesięcy po kopulacji. Zostawiamy go z samicą na minimum 3,5 tygodnia, po czym odbieramy (po tym czasie w kokonie powinny być już nimfy II) | |
Liczba jaj: |
Samica składa zwykle 70 – 150 jaj, choć zdarzają się także większe kokony. | |
Uwagi: |
Młode osobniki tego gatunku są dość wrażliwe na wahania warunków panujacych w zbiorniku, stąd polecane są raczej osobom które miały już kontakt z ptasznikami. | |
Opis: |
Avicularia juruensis |
Informacje ogólne
1. Nazwa łacińska
Avicularia juruensis (Mello-Leitão, 1923)
2. Nazwa polska
brak
3. Nazwy handlowe
Brazilian Yellow Banded Bird Eater.
4. Środowisko życia
Ptasznik nadrzewny. Zamieszkuje lasy deszczowe. Temperatura waha się od 16°C do 29°C. Wilgotność powietrza w granicach 75%-85%. .
5. Występowanie
Brazylia, lasy Amazonii, stan Roraima
6. Wygląd Samice dorastają do 6-7cm ciała, samce 4,5-5cm. Karapaks jest koloru beżowego z czarną rozgwiazdą co daje interesujący efekt. Odwłok koloru czarnego pokryty kremowymi włoskami. Tylne odnóża posiadają dłuższe włoski co sprawia, że wyglądają na masywniejsze. Niektóre części odnóży na zakończeniach posiadają złoto-żółte obręcze.
Informacje hodowlane
1. Wielkość terrarium 20x20x30cm
2. Temperatura W dzień: 26-30°C. W nocy 22-24°C.
3. Wilgotność 70-85%
4. Rozród w hodowli (doświadczenia własne - Mateusz Łysak)
Samica liniała mniej więcej w połowie września. Od tego czasu temperatura w jej terrarium była obniżona (dzień max 26°C, nocą min. 19°C, podłoże suche). Samca wpuściłem 20 sierpnia. Nie widziałem kopulacji, ponieważ para w ogóle się nie ruszała. Samiec lekko pukał, dość dziwnie to wyglądało. Po trzech dniach samica zjadła samca, po czym zrobiła się bardzo aktywna. Podniosłem jej temperaturę i wilgotność ( dzień 27-31°C, noc 23-24°C, podłoże stale wilgotne). Zaczęła dużo jeść i mocno przytyła. Gniazdo zrobiła tuż nad podłożem. Kokon zauważyłem dnia 30.10.2012r. Po około sześciu tygodniach planowałem odebrać kokon samicy i inkubować go sztucznie. Szóstego grudnia postanowiłem sobie zrobić mały prezent i zabrałem kokon samicy. Po otwarciu były już ciemne n2. Naliczyłem około 200sztuk.
5. Temperament
Pająk dosyć szybki, jednak nie jest agresywny i prawie zawsze wybiera ucieczkę.
6. Dostępność w handlu
Trudno dostępny w Polsce i zagranicą. Pająk ze względu na słaby jad i małą agresywność polecany jest dla początkujących hodowców. Małym problemem może być jego szybkość. Rozmnażanie gatunku sprawia problemy z powodu bardzo małej ilości gotowych par do rozrodu (na marginesie dziękuje Kasi (Pasia) za samca ). Słuszne jednak wydają się opinie o padaniu małych Avicularia. Opinie na ten temat są podzielone. Niektórzy twierdzą, że pająki są wrażliwe na nagłe spadki temperatury i wilgotności, z kolei inni hodowcy twierdzą, że śmierć wywołana jest małą powierzchnią życiową oraz niewystarczającą wentylacją. Zminimalizowanie zgonów wśród tych pająków wiąże się z dbaniem zarówno o stabilność parametrów w terrarium jak i zapewnieniem im odpowiedniej ilości miejsca (np. od L1 trzymanie w pojemnikach na mocz, zamiast tradycyjnych kliszówek). Jak inne gatunki z rodzaju Avicularia, potrafi strzelać odchodami (reakcja obronna). Młode Avicularia często znacznie chętnie pobierają ruchliwy pokarm (świerszcze, karaczany) niż ten, który rusza się mniej (drewnojady, mączniki).
Opracował Mateusz Łysak
Bibliografia -Daniela Bittencourt, Katharina Dittmar, Randolph V. Lewis , Elíbio L. Rech A MaSp2-like gene found in the Amazon mygalomorph spider Avicularia juruensis-Mello-LeitÃo, C. F. de. 1923. Theraphosideas do Brasil. Rev. Mus. Paulista 13: 1-438.-arachnoboards.com -http://www.yr.no/ -doświadczenia własne
